انا فتاة متزوجة حديثا . كرهت من اهلي ومشاكلهم وطمعهم في نقودي . كل منروح لعندهم نروح وانا اشعر بغصة في قلبي. بحكم اني اعمل. ديما طمعين في نقودي. رغم انهم داو. اكثر ماخذت انا من شهريتي سواء قبل زواج او بعده ولحد ان نمدلهم في نقود. وهم مشبعوش. زوجي قد ميصرفلهم. دائما مذموم وميقروش بخير تاعو وميحبوهش وداىما يقلولي. علاش. يدي ولا راكي تمديلو. كانو هو مش يخدم ولا يستنى قي شهريتي مثلهم كرهت انا والله مدرت حجى بشهريتي. ديما نمدلهم في دراهم. ولا احيانا. بعد زواج تجي مصاريف. زايدة نعاون زوجي لانهم ميقدرش وحدو و بلما يطلب مني. ميطلبش مني. و ميصرفش في شهريتي غير كان نقولو. ادي لكن اهلي كرهوني بكلامهم و صراحة يغضني زوجي. لانه مش كيما مدين عليه نظرة
مشكل ذرك انا جايتني مصاريف. وهم ضاقطين عليا يحبو يدو شهريتي وانا كرهت نتعب في خدمة ومتمرمدة. وهم مش محتاجين حابين يبنو يدرو ذهب. و انا نبقى نخدم ونمدلهم وخلاص. انا والله نمدلهم لكن تمداو فيها ياسر وهم حتى في زواجي نخصرو عليا ولو يا لوكان 1 د ج. بغكس دراهم باروك وداوهم وزادو. داو شهرية لي بعدها. مخلاولي والو والله تعبت وحسيت روحي بديت نكرهم خصوصا كل منروح لمنزل ابي. نكره ونروح نبكي. يقصوني بلكلام ياسر.