يقول احمد شوقي: هجرت بعض أحبتي طوعا لأنني رأيت قلوبهم تهوى فراقي... نعم اشتاق، ولكن وضعت كرامتي فوق اشتياقي... أرغب في وصلهم دوما ولكن! طريق الذل لا تهواه ساقي